Post by @javad95 • Hey

نیمی از جانِ مرا بردی، محبت داشتی نیمِ باقی‌مانده هم هروقت فرصت داشتی ای که ابرویت به خونریزی کمر بسته‌ست، کاش اندکی در مهربانی نیز همت داشتی...

Stats

Comments

رفتی اما هرگز ندیدی قلب صد ها پاره ام چون تو رفتی شد هزار ویرانه جسم و باطنم منکه از یادت برفتم ای تمام خاطرتم کاش میشد لااقل یک آن بفهمی حال من 🤍
این خاطرات تمام نمیشوند که دوباره شروع نشوند... مادامی که هرکس درون خودش خیابانی برای قدم زدن دارد بی اختیار در آن زمین گیر میشود...
گفتم: ز کجایی تو؟ تسخر زد و گفت: ای جان نیمیم ز ترکستان نیمیم ز فرغانه نیمیم ز آب و گِل نیمیم ز جان و دل نیمیم لبِ دریا نیمی همه دُردانه گفتم که: رفیقی کن با من که منم خویشت گفتا که: بنشناسم من خویش ز بیگانه من بی‌دل و دستارم در خانهٔ خمّارم یک سینه سخن دارم هین شرح دهم یا نه؟
😍🥹